Usaha yang Penuh Kasih
Dr. Rebecca Lee Crumpler merupakan wanita Amerika Afrika pertama yang memperoleh ijazah perubatan. Namun sepanjang hayatnya (1831-95), Dr. Crumpler mengatakan bahawa dia telah “diabaikan, dihina dan dipandang sebagai orang yang tidak penting.” Meskipun begitu, dia tetap berdedikasi dalam tugasnya untuk menyembuhkan orang sakit dan menunaikan tanggungjawabnya. Dr. Crumpler berkata bahawa walaupun sebilangan orang mungkin memilih untuk menilainya berdasarkan bangsa dan jantinanya, dia akan selalu memiliki “kesediaan yang diperbaharui dan keberanian untuk pergi pada bila-bila masa dan di mana sahaja apabila dia dipanggil untuk bertugas”. Dia percaya bahawa merawat golongan wanita dan kanak-kanak serta menyediakan rawatan bagi golongan hamba yang dibebaskan merupakan caranya untuk melayani Tuhan. Dia tidak pernah mendapat pengiktirafan rasmi untuk pencapaiannya sehinggalah hampir satu abad kemudian.
Cahaya Hari Krismas
Dalam pandangan saya, pokok Krismas itu kelihatan dijilat api! Pokok tersebut bukannya terbakar akibat daripada rentetan lampu hiasan, tetapi daripada api yang sebenar. Keluarga kami telah dijemput oleh seorang kawan untuk menghadiri acara tradisi altdeutsche yang diamalkan mereka, ataupun dikenali sebagai “adat lama orang Jerman.” Tradisi tersebut merupakan satu perayaan yang menampilkan hidangan manisan tradisional yang enak dan sepohon pokok yang dinyalakan dengan lilin-lilin yang sebenar. (Untuk keselamatan, pokok yang baru ditebang tersebut dinyalakan semalaman sahaja.)
Siapa Diri Anda
Pada tahun 2011, selepas cuba mendapatkan anak selama 10 tahun tetapi tidak berjaya, saya dan isteri saya mengambil keputusan untuk memulakan hidup baharu di negara lain. Walaupun kami teruja dengan keputusan tersebut, saya terpaksa menamatkan kerjaya saya sebagai seorang juruhebah, iaitu kerjaya yang amat saya dambakan. Disebabkan kehilangan arah hidup, saya meminta nasihat daripada sahabat saya Liam.
Saling Mendorong
Selepas seminggu dilanda oleh masalah kesihatan, saya pun rebah di atas sofa. Saya tidak ingin memikirkan apa-apa. Saya tidak mahu bercakap dengan sesiapa pun. Malah saya tidak mampu untuk berdoa. Saya dipenuhi dengan perasaan putus asa dan keraguan sewaktu saya memasang televisyen. Saya mula menonton iklan yang ditayangkan tentang seorang budak perempuan tengah bercakap dengan adik lelakinya. “Kamu seorang juara,” katanya. Dia terus-menerus mengesahkannya, adik lelakinya mula tersengih lebar. Saya pun tersengih melihat gelagat mereka.